Файл: Реферат таырыбы Жпалы ауруларды диагностикалау принциптері. Пн Жпалы аурулар.docx

ВУЗ: Не указан

Категория: Реферат

Дисциплина: Не указана

Добавлен: 28.03.2024

Просмотров: 7

Скачиваний: 0

ВНИМАНИЕ! Если данный файл нарушает Ваши авторские права, то обязательно сообщите нам.

"Семей қаласының Д.Қалматаев атындағы мемлекеттік жоғарғы медицинаналық колледжі" ШЖҚ КМК


РЕФЕРАТ

Тақырыбы: Жұқпалы ауруларды диагностикалау принциптері.

Пән: Жұқпалы аурулар

Мамандық: 030100 0 – "Емдеу ісі"

Біліктілік: 030101 3 – «Фельдшер»

Орындаған: Алдабергенова А.А

Тексерген: Кусманов.А.Т

Жоспар:

1.Жұқпалы аурулар диагностикасы

2.Жұқпалы аурулардың негізгі әдістері

3.Субъективті және объективті тексеру
Жұқпалы аурулардың диагностикасы клиникалық көзқарасқа негізделген, онда онда толық анамнез жинағы және объективті барлық органдар мен жүйелерді зерттеу жиналады,бұл әдістер талдаумен толықтырылады.
Жұқпалы ауруларды диагностикалаудың негізгі әдістеріне:

1. Анамнез

2. Объективті зерттеу

3. Зертханалық диагностика

4. Аспаптық зерттеулер
Анамнез - зерттеушінің өзіне және/немесе оны білетін адамдарға сұрақ қою арқылы медициналық тексеруден алынған ақпарат жиынтығы. Психологиялық үйлесімділік дәрігер мен пациенттің сөйлесу стиліне байланысты, ол көбінесе түпкі мақсатты анықтайды — науқастың жағдайын жеңілдету.
Науқасты объективті тексеру әдісі — науқасты клиникалық тексеру әдістерінің бірі. Науқасты объективті тексеру нәтижесінде алынған симптомдар диагнозды дұрыс қоюға өте маңызды. Объективті әдіс: қарау, сипап–сезу (пальпация), соққылау (перкуссия), тыңдаудан (аускультация) тұрады. Көбінесе объективті зерттеу толық анамнезбен үйлеседі аурудың диагнозы мен сатысы туралы толық түсінік береді. Бұл береді зертханалық және зертханалық нәтижелерді күтпестен дәрігерлерге мүмкіндік жеңілдету, эмпирикалық емдеу бастау аспаптық зерттеулер науқастың азап шегуі және жағдайдың және асқынулардың алдын алу аурулар. Алайда, анамнез және объективті зерттеу деректері әрдайым бола бермейді олар ауру туралы толық ақпарат бере алады және болуы керек талдау және аспаптық зерттеулермен толықтырылған. Бұл байланысты және жұқпалы процестің өзгеруімен, сондай-ақ эмпирикалық емнің басында клиникалық көріністі "майлау".
Зертханалық диагностика-әртүрлі мамандандырылған жабдықтардың көмегімен зерттелетін материалды талдауға бағытталған әдістер жиынтығы. Зертханалық диагностиканың алдында инфекциялық аурулардың бірнеше міндеттері бар. Біріншіден, бұл нақтылауға көмектеседі диагноз-қоздырғышты дәл анықтау, бұл инфекциялық ауру өте маңызды рөл атқарады, өйткені ол таңдауға әсер етеді антибиотик емдеудің негізгі құралы ретінде. Анықтау әдістеріне этиология жатады: паразитологиялық тексеру (анықтау және гельминттер) бактериологиялық зерттеу (анықтау вирусологиялық диагностика (вирустарды анықтау) екіншіден, аурудың ағымының динамикасын анықтаңыз, өйткені клиникалық көріністер көбінесе олар биохимиялық процестер мен жасушалық өзгерістерден артта қалады реакция. Оның ішінде бұл тиімділіктің көрінісі болуы мүмкін эмпирикалық жолмен басталған емдеу және антибиотикті дұрыс таңдау,


патогеннің сезімталдық спектріне сүйене отырып. Үшіншіден, зертханалық диагноз жұқпалы аурулардың алдын алуда маңызды рөл атқарады сонымен, ка иммундық мәртебе, антиденелер титрі және т. б. туралы түсінік береді профилактикалық іс-шараларды қандай көлемде жүргізу керектігін шешуге көмектеседі эпидемияға қарсы іс-шаралар.
Аспаптық зерттеу әдістері-науқасты қосымша тексеру үшін зертханалық талдауларға жиынтық фактор. Арнайы жабдықтың көмегімен адамның ішкі мүшелерінің жағдайы анықталады: орналасуы, мөлшері, құрылымы, функциялары, бөтен денелер, полиптер, кисталар, ісіктер анықталады.Аспаптық диагностика динамиканы нақтылауға көмектеседі

жұқпалы процестің барысы, тактиканы реттеңіз. Диагностикада кез-келген ауруды барлық қол жетімді және дәлелді пайдалану қажет тиімді емдеу және алдын-алу үшін негізделген әдістер.Диагностиканың әртүрлі әдістерін ұтымды пайдалану көмектеседі пациенттерге уақтылы тиімді және сапалы көмек көрсету.
Қазіргі жағдайда жұқпалы аурулардың диагностикасы соңғы онжылдықтарда қалыптасқан барлық дәстүрлі ерекшеліктерін сақтайды. Сонымен қатар, диагностика ауруларды тану әдістері мен үнемі жетілдірумен және жаңа, тиімді, соның ішінде экспрессивті іздеумен сипатталады. Жұқпалы ауруларды диагностикалау әдістерін одан әрі дамыту қажеттілігі көбінесе патоморфоздың және инфекциялардың клиникалық көрінісінің айтарлықтай өзгеруіне байланысты.
Жойылған және, керісінше, ауыр, сондай‑ақ инфекциялық аурулардың атипті, ұзаққа созылған түрлерінің үлес салмағының арту, бактериялық және бактериялық-вирустық этиологияның аралас (микст) инфекцияларының жиілігінің арту үрдісі байқалады. Бұл ерекшеліктер жұқпалы аурудың дамуына қатысатын барлық өзара тәуелді факторлардың өзгеруімен байланысты. Тағы біреуі қоздырғыш микроорганизм болды, макроорганизм өзгерді, қоршаған орта жағдайлары да айтарлықтай өзгерді. Бұл өзгерістердің себептері, ең алдымен, дененің жалпы және нақты реактивтілігінің өзгеруі, халықты жаппай вакцинациялау және қайта вакцинациялау, гамма‑глобулиндерді профилактикалық және терапевтік қолдану, антибиотиктер мен басқа да химиотерапиялық препараттарды кеңінен қолдану, организмнің спецификалық емес аллергиясын жоғарылату және т. б.
Диагностиканың ауруларды тану процесі ретіндегі маңызы ерте, дәл, жан-жақты және нақты диагноз ұтымды және тиімді терапияның негізі болып табылады, көп жағдайда аурудың одан әрі барысы мен нәтижелерінің ықтимал нұсқаларын болжауға мүмкіндік береді, ал инфекциялық патологияда уақтылы және бағытталған эпидемияға қарсы және алдын-алу шараларын жүргізудің бастапқы нүктесі ретінде қызмет етеді.



Субъективті және объективті тексеру, науқастың жағдайын бағалау
Субъективті тексеру-бұл пациент туралы физиологиялық, психологиялық, әлеуметтік мәліметтер.Субъективті тексеру кезіне пациенттің сауалнамасын қамтиды. Оны жүргізу үшін құпия ортаны құру, сыпайы түрде сұрақтар қою қажет.

Субъективті тексеру:

  • шағымдар-пациенттің медициналық көмекке жүгінуіне не себеп болды;

  • ауру тарихынан алынған мәліметтер - белгілі бір проблеманың тарихы,

  • аурудың басталуы, ол қалай өтті, науқас қалай емделді;

  • өмір тарихынан алынған мәліметтер - ол қалай дамыды, ол қалай ауырды, не болды тұқымқуалаушылық, дененің аллергиялық көңіл-күйі бар ма. Сонымен қатар отбасындағы қарым-қатынастар, қаржылық мәртебе, қоршаған орта, науқас өмір сүреді және жұмыс істейді;

  • науқаста көру, сөйлеу бұзылыстары бар ма,жад, ұйқы;

  • рухани даму туралы мәліметтер-дінге деген көзқарас, әдеттер, әдет-ғұрыптар;

  • науқас өзінің жағдайын қалай бағалайды, процедураларға қалай қарайды.

Субъективті ақпарат жинау арқылы медбике науқасты бақылайды,оның реакцияларын, зияткерлік қабілеттерін бағалау.
Объективті тексеру-бұл қазіргі кездегі науқастың жағдайын анықтайтын тексеру.

Зерттеу әдістері:

  • негізгі;

  • қосымша-басқа мамандар жүргізетін зерттеулер (мысалы: эндоскопиялық зерттеу әдістері).

Зерттеудің негізгі әдістеріне мыналар жатады:


  • жалпы тексеру;

  • пальпация-науқасты жанасу арқылы объективті тексерудің негізгі клиникалық әдістерінің бірі;

  • перкуссия-дененің бетін түрту және пайда болатын дыбыстардың сипатын бағалау; науқасты объективті тексерудің негізгі әдістерінің бірі.;

  • аускультация-ішкі ағзалардың қызметімен байланысты дыбыстық құбылыстарды тыңдау; объективті зерттеу әдісі болып табылады.


Осыдан кейін медбике науқасты басқа тағайындалған тексерулерге дайындайды.
Жалпы тексеру кезінде анықталады:

1. Науқастың жалпы жағдайы:

  • өте ауыр;

  • орташа ауырлық;

  • қанағаттанарлық;

2. Науқастың төсектегі жағдайы:


  • белсенді – пациент өздігінен оралуға, отыруға, тұруға қабілетті болған кезде науқастың жағдайы деп аталады;

  • пассивті-пациент өте әлсіз, таусылған, ес-түссіз, әдетте төсекте және көмексіз өз жағдайын өзгерте алмайтын жағдай деп аталады;

  • мәжбүрлі. Кейбір ауруларда пациенттер белгілі бір, мәжбүрлі жағдайда ғана қалыпты сезінеді. Асқазан жарасы бар науқастарда тізе-шынтақ жағдайында ауырсыну жеңілдейді. Жүрек ауруы кезінде науқас тыныс алудың салдарынан аяқтарын іліп қойып отыруға тырысады;

3.Сана күйі (бес түрі бар):


  • айқын-науқас нақты және сұрақтарға тез жауап береді;

  • қараңғы-науқас сұрақтарға дұрыс жауап береді, бірақ кешікпей;

  • ступор (ұйқышылдық) – естен тану жағдайы, пациент қоршаған ортаға нашар бағдарланған, сұрақтарға баяу, кеш жауап береді, науқастың жауаптары түсініксіз.;

  • сопор (субкома) – ұйқы күйі, егер пациент осы күйден қатты дауыстап немесе тежегішпен шығарылса, онда ол сұраққа жауап бере алады, содан кейін қайтадан терең ұйқыға кетеді;

  • кома (сананың толық жоғалуы) – ми орталықтарының зақымдалуымен байланысты. Комада бұлшықеттердің босаңсуы, сезімталдық пен рефлекстердің жоғалуы байқалады, кез-келген ынталандыруға реакция жоқ (жарық, ауырсыну, дыбыс). Кома қант диабеті, мидың қан кетуі, улану, созылмалы нефрит, бауырдың ауыр зақымдануы болуы мүмкін.

4. Бет әлпеті-науқастың ішкі жағдайын бағалауға мүмкіндік береді. Ол алаңдаушылық, құмарлық, қорқыныш білдіруі мүмкін. Қызба кезінде щектердің қызаруы, қозу, көздің жылтырлығы байқалады. Бүйрек ауруымен ауыратын науқастарда қабақтың түсуі бар бозғылт, ісінген бет бар.
5. Дененің жалпы құрылымы


  • нормостениялық тип дене құрылымындағы пропорционалдылықпен, орташа дамыған тері астындағы маймен, күшті бұлшықеттермен, конус тәрізді кеудемен сипатталады.

  • астениктер көлденеңінен бойлық өлшемдердің басым болуымен сипатталады. Мойны ұзын және жұқа, иықтары тар, иық пышақтары көбінесе Кеудеден тұрады, үстіңгі бұрышы өткір, бұлшықеттері нашар дамыған, терісі жұқа және бозғылт. Тері астындағы май жеткіліксіз дамыған, диафрагма төмен.

  • гиперстениктер көлденең өлшемдерге баса назар аударады. Олар бұлшықет пен тері астындағы майдың айтарлықтай дамуымен сипатталады. Кеуде қысқа және кең, қабырғалардың бағыты көлденең, үстіңгі бұрышы доғал,


7. Антропометрия деректері:

  • өсу,

  • салмақ;

8. Тыныс алу;

  • дербес;

  • қиын;

  • тегін;

  • жөтел;


9. Ентігудің болуы немесе болмауы (диспния) – ауаның жетіспеушілігі немесе тыныс алудың қиындауы сезімдерімен тыныс алу жиілігінің, ырғағының және тереңдігінің бұзылуы. Тыныс алудың келесі түрлері бар:

  • экспираторлық;

  • инспираторлық;

  • аралас;

10. Тыныс алу қозғалысының жиілігі (PDD)

11. Артериялық қысым (АҚ);

12. Пульс (Ps);

13. Термометрия деректері және т.б
Жоғарыда аталған ерекшеліктердің негізінде алдын ала диагноз қоюдың амбулаториялық, ауруханаға дейінгі және госпитальдық кезеңінде инфекциялық ауруларды диагностикалауға қатысты қағидатты дәрігерлік тактика құрылуы тиіс. Бұл бағдарлар инфекциялық емес аурулардан инфекциялық ауруларды дифференциалды диагностикалауда айтарлықтай көмек көрсете алады, медициналық тактикада дұрыс және уақтылы бағдарлануы мүмкін. Анамнестикалық деректерді дұрыс жинау арқылы ерекшеліктердің болуын анықтауға болады. Алдын ала диагноз қойылғаннан кейін одан әрі тексеру және эпидемияға қарсы іс-шаралар жүргізу тактикасы анықталады (науқасты оқшаулау, науқас қарым-қатынас жасаған адамдарды, инфекция қоздырғышының ықтимал көздерін және инфекция қоздырғышының берілу тетігін анықтау).