Файл: Дрігерге дейінгі кмек крсетудегі мейірбикені рлі.docx

ВУЗ: Не указан

Категория: Не указан

Дисциплина: Не указана

Добавлен: 28.03.2024

Просмотров: 9

Скачиваний: 0

ВНИМАНИЕ! Если данный файл нарушает Ваши авторские права, то обязательно сообщите нам.

Эссе

« Дәрігерге дейінгі көмек көрсетудегі мейірбикенің рөлі »

Медбике - бұл күтім процесіне жауап беретін және мейірімділік көрсете алатын білімді және білікті адам. Медбике - пациенттерге толыққанды көмек көрсету үшін өзінің кәсіби психологиялық және рухани қасиеттерін дамытқан, және бірегей қоғамдастықтың белсенді мүшесі. Медбикенің міндеті - проблеманы анықтау және емдеу. Жоғарыда айтылған тұжырымдаманы орындау кезінде келесі қағидаларды ұстану керек: еңбек ету құқығы, жұмыс істеу құқығы, жұмыс істеу құқығы, кәсіпке құқығы және емделу құқығы. Мейірбике ісі адамның мінезін, жынысын, саяси немесе діни сенімін ұлттық рухына шектемейді.

Медицина ғылымының дамуына байланысты денсаулық сақтау ісінде мейірбикелердің рөлі артып келеді. Медбикенің пайда болуы ағылшын әйел Флоренс Найтингейлмен байланысты. 24 маусым 1860 - мейірбике ісі тарихындағы әйгілі күн. Бұл күні Флоренс Найтингейлдің жетекшілігімен Лондондағы Сент-Томас ауруханасында қайырымдылық мектебі ашылды. Осы мектепті бітірген қыздар мен әйелдер байыпты ғылыми дайындықтан өтті. Флоренс Найтингейл мейірбикелердің беделін көтерген алғашқы қоғам қайраткері болды. Ол көпшілікке пациенттерді күту ерекше назар аударуды қажет ететіндігін дәлелдеді. Флоренция қайырымдылық мейірбикесі көбінесе өмірді сақтауда шешуші рөл атқаратынына сенімді. Содан бері мейірбикенің негізі қаланды. ХІХ ғасырдан бастау алған мейірбике ісінің қарқынды дамуы мейірбикенің қарқынды дамығандығын айғақтайды. Медицина қызметкерлеріне ең қымбат нәрсе - адамдардың өмірі, денсаулығы және әл-ауқаты сеніп тапсырылған. Ол пациенттің және оның туыстарының алдында ғана емес, жалпы мемлекет алдында да жауап береді.

Сондықтан да, медбикелер денсаулық сақтау қызметкерлер арасында үлкен жауапкершілік жүктеледі. Медбикелер тек жоғары кәсіби ғана емес, сонымен қатар пациенттің физикалық және психологиялық өзгерістерін көре алатын және бақылаушы болуы керек. Олар өзін-өзі ұстап, эмоционалды тұрақты және тәрбиелі жандар болуы керек.