ИСО-ның негізгі міндеттері:

- әр түрлі елдердің стандарттарын үйлестіруді жеңілдету бойынша шаралар қабылдау;

- халықаралық стандарттарды әзірлеу және жариялау;

- ақпарат алмасуды ұйымдастыру және басқа ұйымдармен ынтымақтастық.

Негізгі принциптер:

- халықаралық және өңірлік нормалар мен талаптарды басымдықпен пайдалану;

- ғылым мен техниканың заманауи жетістіктерін пайдалану, ғылыми негіздеме;

- даму процестерінің ашықтығы мен жариялылығы.

ИСО стандарттарының келесі ерекшеліктері бар:

-барлық өнімдерге емес, белгілі бір өнім шеңберіне арналған;

- стандарттарды әзірлеудің орындылығы техникалық комитеттерде негізделуі тиіс;

- стандарттарға индикаторлар тобының шектеулі саны кіреді, атап айтқанда: адамдардың өмірі мен денсаулығы, қоршаған орта үшін өнім қауіпсіздігінің көрсеткіштері; өзара алмастыру және техникалық үйлесімділік көрсеткіштері; өнімді сынаудың бірыңғай әдістері;

- стандарттар қолдануға ерікті және оларды бөліктерде немесе тұтастай қолдануға болады.

ИСО Кеңесіне жеті комитет бағынады: ПЛАКО (техникалық бюро), СТАКО (стандарттаудың ғылыми принциптерін зерттеу комитеті); КАСКО (сәйкестікті бағалау комитеті); ИНФКО (ғылыми-техникалық ақпарат комитеті); ДЕВКО (дамушы елдерге көмек көрсету комитеті); КОПОЛКО (гельдерді тұтынушылардың мүдделерін қорғау комитеті); РЕМКО (комитеттер және стандартты үлгілер туралы).

8. Денсаулық сақтау жүйесінде сапаны қамтамасыз ету.

Қазіргі уақытта денсаулық сақтаудағы сапаны басқару медициналық қызметтерді жақсартуға қатысты мемлекеттік стратегияның маңызды міндеттері мен бағыттарының бірі болып табылады.

Денсаулық сақтаудағы сапаны қамтамасыз ету үшін бүкіл жүйенің жұмысын тиімді басқару қажет, сонымен қатар денсаулық сақтау сапасын басқару жүйесі жан-жақты болуы керек. Яғни, басқаруда қызметтің әртүрлі бағыттарына біркелкі назар аудару қажет:

• 
  қаржылық, құқықтық және нормативтік қамтамасыз ету;
  
• 
  ұйымды оңтайландыру және стандарттау;
  
• 
  персоналды басқару;
  
• 
  денсаулық сақтаудағы сапаны сипаттайтын көрсеткіштерді әзірлеу және қадағалау;
  
• 
  тұтынушылардың медициналық қызметтердің қолжетімділігі мен сапасы, дәрілік препараттармен қамтамасыз ету деңгейі туралы пікірлерін зерделеу.
  

Денсаулық сақтаудағы сапаны басқарудың негізгі принциптері:

1. 
   Бүкіл денсаулық сақтау жүйесінің жұмысы пациенттердің қажеттіліктері мен қажеттіліктеріне қарай қалыптастырылуы тиіс.
   
2. 
   Тиісті сапаны қамтамасыз ету – денсаулық сақтаудың барлық саласы қызметінің басым міндеті.
   
3. 
   Медициналық көмек көрсетудің жоғары сапасы Технологиялық процестер мен ресурстарды ұйымдастырылған басқарудың салдары болуы керек.
   
4. 
   Денсаулық сақтаудағы басқару жүйесі мен басшылықты түбегейлі өзгертпестен оңтайлы сапаға қол жеткізу мүмкін болмайды.
   

---

9. Сапа менеджменті. Функциялар, міндеттер.

Сапа менеджменті жүйесінің халықаралық және мемлекеттік стандарттарына сәйкес сапаның маңызды сипаттамалары:

- сенімділік – қызметкерлердің сұранысты дәл және жедел қанағаттандыру, уәде етілген қызметті ұсыну қабілеті;

- ескерту-пайдаланушыға көмектесуге, қосымша өтініштер мен ескертулерсіз қызмет көрсетуге дайын болу;

- сенімділік - қызметкерлердің орналасуын шақыру мүмкіндігі;

-қолжетімділік-өнімдер мен қызметтерді алу жолында кедергілердің болмауы;

- коммуникативтілік-персонал мен пайдаланушы арасындағы өзара түсіністік;

- мұқият көзқарас - әр тұтынушының жеке ерекшеліктерін ескеру.

10. Сапаны басқару модельдері.

Сапаны басқару моделі-бұл ұйым қызметінің әртүрлі аспектілері мен процестеріне қойылатын принциптердің, әдістердің, талаптардың белгілі бір жиынтығы, осы процестердің жетілу деңгейін анықтайтын критерийлер және оларды бағалау әдістері, олар сапа бойынша қажетті нәтижелерге қол жеткізуге бағытталған ұйым қызметінің барлық процестерін алдын-ала анықтайды.

Қазіргі уақытта кейбір тұжырымдамалық айырмашылықтары бар сапа менеджменті модельдерінің үш деңгейін ажыратуға болады:

- Жалпы сапа менеджменті-TQM;

- ИСО 9000 стандартының талаптарына сәйкес келетін жүйелер;

- сапа бойынша ұлттық немесе халықаралық (өңірлік) сыйлықтардың, дипломдардың өлшемдеріне сәйкес келетін жүйелер.

TQM әмбебап сапа менеджменті қағидаттарына негізделген сапа менеджменті моделі бағалау әдісін қолданады, бірақ ұйымның өнім мен қызмет өндірушісі ретіндегі қызметін тереңірек талдауды қамтиды. TQM тұжырымдамасы фирмада ұйымның негізгі өнімдеріне сыртқы ортаның қажеттіліктерін жан-жақты зерттеу нәтижесінде жасалған нақты және нақты тұжырымдалған миссияның, стратегиялық мақсаттардың болуын қамтамасыз етеді. Әмбебап сапа менеджменті компаниялардың қызметіне процестік тәсілді, бірқатар нақты, өте күрделі, бірақ өте тиімді сапа менеджменті әдістері мен құралдарын қолданады (толығырақ 2.2-тармақтан қараңыз).

2000 жылғы ISO 9000 нұсқасының халықаралық сапа стандарттарының талаптарына негізделген сапаны басқару моделі мүдделі тараптарды белгілеуге, олардың өнім сапасына қойылатын талаптарын анықтауға, қызметті үздіксіз жетілдіру жүйесін құруға негізделген. Бұл модель Сапа менеджментінің негізгі принциптеріне, оның ішінде процестік тәсілге негізделген, ондағы басқарудың негізгі құралы, TQM моделінен айырмашылығы, сапаға бағытталған құжатталған басқару жүйесі болады

---

11. Сапа көрсеткіштері. Түрлері.

Медициналық көмек сапасының индикаторы – медициналық көмек көрсетудің құрылымын, процесін немесе нәтижесін көрсететін сандық көрсеткіш

Медициналық қызметтердің сапа индикаторлары- -медициналық қызметтердің тиімділік, толымдылық және денсаулық сқтау саласының стандарттарына сәйкестік көрсеткіштерін көрсететін критерийлер. Денсаулық сақтау саласындағы стандарттарды:

1. 
   құрылым индикаторлары- адами, қаржылық және техникалық ресурстармен қамтамасыз ету өлшемдері;
   
2. 
   процесс индикаторлары-профилактика, диагностика, емдеу және оңалту технологияларының орындалуын бағалау критерийлері;
   
3. 
   медициналық қызметтер көрсету нәтижесінің индикаторлары - медициналық ұйымдардың немесе жеке тұлғалардың медициналық көмек көрсетуі немесе көрсетпеуі нәтижесінде денсаулық үшін салдарларды бағалау критерийлері.
   

12. Амбулаториялық-емханалық көмек көрсететін ұйымдар үшін бағалау индикаторлары.

Амбулаториялық-емханалық көмек-бұл денсаулық сақтау ұйымдарына баратын барлық науқастардың шамамен 80% алатын медициналық көмектің ең көп таралған түрі. Амбулаториялық-емханалық мекемелердің (АПУ) негізгі түрлеріне мыналар жатады: емханалар (ересектер, балалар, стоматологиялық), Диспансерлер, жалпы дәрігерлік (отбасылық) практика орталықтары, әйелдер консультациялары және т. б.

Медициналық көрсетілетін қызметтер (көмек) сапасына ішкі және сыртқы сараптамаларды ұйымдастыру мен жүргізу қағидаларын бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің 2020 жылғы 3 желтоқсандағы № ҚР ДСМ-230/2020 бұйрығы.

амбулаториялық-емханалық көмек көрсететін ұйымдарда:

• 
  айына кемінде 10% емделіп шыққан жағдайларға, инфекциялық ауруларға қарсы иммундауға жататын тұлғалардың амбулаториялық карталары;
  
• 
  сондай-ақ барлық жағдайларға:
  
• 
  ана өлімі;
  
• 
  0 жастан бастап 5 жасқа дейінгі балаларды қоса алғанда, үйінде қайтыс болу;
  
• 
  еңбекке жарамды жастағы адамдардың үйінде қайтыс болуы;
  
• 
  ауруханаішілік инфекциялар;
  
• 
  уақытылы вакцина алмау немесе инфекциялық ауруларға қарсы вакцинаның болмауы;
  
• 
  онкологиялық аурулар мен туберкулездің асқынған түрлері;
  
• 
  еңбекке жарамды адамдардың алғаш мүгедектікке шығуы;
  
• 
  медициналық-санитариялық алғашқы көмек көрсететін ұйым деңгейінде алдын алуға болатын жүктіліктің асқынуы;
  
• 
  стационардан шығарылғаннан кейін пациенттерді (балаларды, босанудан кейінгі кезеңдегі әйелдерді), қан айналым жүйесі аурулары бар науқастарды (инсульттан, инфаркттан кейінгі науқастар) бақылау;
  

---

13. Стационарлық көмек көрсететін ұйымдар үшін бағалау индикаторлары.

Стационарлық жағдайларда медициналық көмек – тәулік бойы медициналық байқау, емдеу, күтім, сондай-ақ тамақпен бірге төсек-орын беру көзделетін стационарлық жағдайларда, оның ішінде емдеу басталғаннан кейін алғашқы тәуліктер ішінде тәулік бойы байқау көзделетін "бір күннің" терапиясы және хирургиясы жағдайларында ұсыну.

Медициналық көрсетілетін қызметтер (көмек) сапасына ішкі және сыртқы сараптамаларды ұйымдастыру мен жүргізу қағидаларын бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің 2020 жылғы 3 желтоқсандағы № ҚР ДСМ-230/2020 бұйрығы.

  стационарлық немесе стационарды алмастыратын көмек көрсететін ұйымдарда айына кемінде 15% емделіп шыққан жағдайларға, сондай-ақ барлық төмендегідей жағдайларға:

• 
  өлім жағдайлары;
  
• 
  асқынулар, оның ішінде операциядан кейінгі;
  
• 
  ауруханаішілік инфекциялар;
  
• 
  алдыңғы емнің сапасыз болуы салдарынан бір айдың ішінде сол бір ауру бойынша қайта емдеуге жатқызу;
  
• 
  емдеу мерзімдерін ұзарту немесе қысқарту;
  
• 
  диагноздардағы айырмашылықтар;
  
• 
  негізсіз емдеуге жатқызу;
  

14. Аккредиттеу. Жалпы түсінік, мақсаттар мен міндеттер.

Аккредиттеу - объектінің белгіленген критерийлер мен көрсеткіштерге сәйкестігін ресми растау процедурасы.

Сәйкестікті бағалау саласындағы аккредиттеу туралы

Қазақстан Республикасының 2008 жылғы 5 шілдедегі N 61-IV Заңы.

3-бап. Аккредиттеудің негізгі мақсаттары мен принциптері

      1. Аккредиттеудің негізгі мақсаттары:

      1) өнімнің, процестердің, көрсетілетін қызметтің қауіпсіздігі мен сапасы мәселелерінде тұтынушылардың мүдделерін қорғау;

      2) отандық өнімнің бәсекеге қабілеттілігін арттыру;

      3) сәйкестікті бағалаудың сапасы мен дәйектілігін арттыру;

      4) саудадағы техникалық кедергілерді жою;

      5) отандық өнімнің сыртқы нарыққа шығуына және Қазақстан Республикасының аккредиттеу субъектілерінің жұмыс нәтижелерін халықаралық ұйымдардың және шет елдердің тануына жағдайлар туғызу болып табылады.

      2. Аккредиттеу принциптері:

      1) еріктілік;

      2) аккредиттеу рәсімдері, критерийлері туралы ақпаратқа қолжетімділік;

      3) сәйкестікті бағалау саласындағы аккредиттеу жөніндегі қызметтің ашықтығы;

      4) кемсітушілікке жол бермеу;

      5) құзыреттілік;

      6) аккредиттеу жүйесінің бірлігі мен тұтастығы;

---

      7) тәуелсіздік;

      8) аккредиттеу жөніндегі қызметті сәйкестікті бағалау жөніндегі қызметпен қоса атқаруға жол бермеу;

      9) аккредиттеуді жүзеге асыру кезінде халықаралық (өңірлік) ұйымдардың стандарттарын пайдалану басымдығы болып табылады.

4-бап  Аккредиттеу жүйесі

      Аккредиттеу жүйесіне:

      1) Қазақстан Республикасының Үкіметі;

      2) уәкілетті орган;

      3) аккредиттеу жөніндегі орган;

      4) аккредиттеу субъектілері;

     5) аккредиттеу, сәйкестікті растау жөніндегі сарапшы-аудиторлар, техникалық сарапшылар кіреді.
15. Медициналық ұйымдарды аккредиттеу.

Денсаулық сақтау саласындағы аккредиттеу қағидаларын бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің 2020 жылғы 21 желтоқсандағы № ҚР ДСМ-299/2020 бұйрығы.

4-тарау. Медициналық ұйымдарды аккредиттеу тәртібі

 50. Медициналық ұйымдарды аккредиттеу мынадай кезеңдерден тұрады:

      1) өзін-өзі бағалау;

      2) сыртқы кешенді бағалау.

      51. Денсаулық сақтау саласындағы аккредиттеу стандарттарына сәйкес келетін медициналық ұйым өзін – өзі бағалауды (даярлауды) дербес және (немесе) денсаулық сақтаудағы сапа жөніндегі халықаралық ұйым мақұлдаған аккредиттеу өлшемшарттары (бұдан әрі – аккредиттеу өлшемшарттары) бойынша аккредиттеу шарттарын енгізу тәжірибесі мен дағдылары бар кеңесшілерді (аккредиттеуге дайындау үшін жеке немесе заңды тұлғаларды) тарта отырып жүргізеді.

      Бұл ретте медициналық ұйымның өзін-өзі бағалауына қатысатын тұлғалар (тартылған кеңесшілер) осы медициналық ұйымға сыртқы кешенді бағалау жүргізуге тартылмайды.

 65. Аккредиттеу стандарттарының (өлшемшарттарының) орындалуын сараптама тобы мынадай негізде бағалайды:

      1) құжаттарға шолу;

      2) персоналға сауалнама жүргізу;

      3) трейсерлер;

      4) бақылау.
16. Лицензия. Жалпы түсінік, мақсаттар мен міндеттер.

Лицензия – лицензиар жеке немесе заңды тұлғаға, сондай-ақ қызметінің нысанасы қаржылық қызметтер көрсету болып табылатын шетелдік заңды тұлғаның филиалына қауіптіліктің жоғары деңгейімен байланысты лицензияланатын қызмет түрін не лицензияланатын қызметтің кіші түрін жүзеге асыруға беретін бірінші санаттағы рұқсат.

Лицензиялау – бұл мемлекетке компанияларға немесе жеке тұлғаларға белгілі бір қызмет түрін жүргізуге рұқсат беруді көздейтін процедура. Бұл Қазақстанда кәсіпкерлік қызметті жүргізу үшін міндетті шарт.

---

Смотрите также файлы

• Тесты Магазином проданы товары за наличный расчет а д 50 к 41.docx

• ЮжноАфриканская Республика ЮжноАфриканская Республика.docx

• 1.Экспо2017 азастанны белесі блімі бойынша жиынты баалау.docx

• Прием в баскетболе, с помощью которого Игрок направляет мяч партнеру для продолжения атаки это передача мяча.docx

• Антимонопольное законодательство.doc