Файл: 1. Балалардаы асазанны жне он екі елі ішекті ойы жарасы. Диагностика, емдеуді заманауи дістері. Асазанны жне он екі елі ішекті ойы жарасы бар балаларды диспансерлік баылауды йымдастыру.rtf
ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 27.04.2024
Просмотров: 72
Скачиваний: 0
ВНИМАНИЕ! Если данный файл нарушает Ваши авторские права, то обязательно сообщите нам.
CHF дамуына әкелетін себептер:
· туа біткен жүрек ауруы;
жүрек ырғағының бұзылуы;
· кардиомиопатия;
миокардит;
Жоғары өкпе гипертензиясы
· артериялық гипертензия;
тұқым қуалаушылық.
ортопноэ позициясы (жартылай отыратын, көлденең күйде ентігудің жоғарылауымен байланысты);
мұрын қанаттарының кернеуі және ісінуі;
кеуденің иілгіш жерлерін кері тарту (дем алу актісіне көмекші бұлшықеттердің қатысуына байланысты);
· тахипноэ;
сирек ентігу (өкпенің қаттылығына байланысты тыныс алудың қиындауы және дем шығарудың ұзаруы);
терінің бозаруы;
· перифериялық цианоз;
Орталық цианоз (оң жақ жүректегі қысымның жоғарылауына және қанның оңнан солға шунтталуына байланысты ЖЖА бар науқастарда);
тамырлардың, әсіресе мойынның ісінуі.
Пальпация кезінде:
жүрек соғуы;
пальпациялаушы саусақтардың астынан домалап бара жатқан допқа ұқсайтын ұшының соғуы (сол жақ қарыншаның айтарлықтай гипертрофиясы байқалады).
Перкуссияда:
Салыстырмалы жүрек соғу шекарасының солға кеңеюі.
Аускультацияда:
жүрек тондарының кереңдігі (миокардтың жиырылу қабілетінің төмендеуіне байланысты);
III протодиастолалық тон (жүректің сол жақ бөліктеріндегі қысымның жоғарылауына және миокард тонусының төмендеуіне байланысты);
IV пресистолалық тон (сол жақ жүрекшедегі қысымның жоғарылауына байланысты жүрекшелердің систоласы естіледі);
Өкпе артериясының үстінде II тонның акценті (өкпе гипертензиясына тән);
галлоп ырғағы (себебі жүрек ұшында үшінші және төртінші тондар жиі біріктіріледі);
жүрек аймағындағы шулар (көбінесе клапанның патологиясымен немесе жүрек ішілік қан шунтімен байланысты);
Өкпеде әртүрлі көлемдегі ылғалды сырылдар (алдымен өкпенің төменгі бүйір бөліктерінде және/немесе негізінен сол жақ өкпенің ұлғайған жүрекпен қысылуына байланысты сол жақта, содан кейін өкпенің бүкіл бетінде).
57, Балалардағы ентігу-цианотикалық ұстама кезіндегі шұғыл көмек.
Цианозды ентігу (ЦП) - жүректің оң жақ қарыншасының инфундибулярлы бөлігінің спазмымен байланысты Фалло ауруы бар баладағы гипоксия ұстамасы.
Жедел терапия:
1. Баланы тыныштандырыңыз, тар киімдерді шешіңіз.
2. Асқазанға тізе-шынтақ қалпында жату (аяқтарды кеудеге әкеліп, тізе буындарында бүгілген).
3. Маска арқылы ылғалданған оттегінің ингаляциясын қамтамасыз етіңіз.
4. Тері астына 0,1 мл/жыл дозада промедолдың 1% ерітіндісін тағайындаңыз.
5. Кордиаминді 0,02 мл/кг с.к. немесе і.м. дозада енгізіңіз.
6. Әсері болмаса, 10 мл 20% глюкоза ерітіндісіне 0,1-0,2 мг/кг дозада обзиданның 0,1% ерітіндісін IV баяу (1 мл/мин немесе 0,005 мг/мин жылдамдықпен) енгізеді.
7. Реополиглюкинді 10-15 мл/кг дозада IV.
8. Натрий гидрокарбонатының 4% ерітіндісін 4-5 мл/кг дозада көктамыр ішіне 5 минут ішінде енгізіңіз, 30 минуттан кейін жарты дозада енгізуді және қан рН бақылауымен келесі 4 сағат ішінде қайталаңыз.
9. Hb 160 г/л-ден аз төмендеуі кезінде 3-5 мл/кг IV дозада эритромасс құю көрсетіледі.
10. Құрысулар кезінде дене салмағына 50-100 мг/кг дозада натрий оксибутиратының 20% ерітіндісін көктамыр ішіне баяу енгізеді.
11. Шыдамсыз шабуылда және гипоксемиялық команың дамуымен механикалық желдетуге және жедел паллиативтік хирургияға көшу (аорто-өкпе анастомозын қолдану) көрсетілген.
Ескерту:гипоксиялық ентігу-цианотикалық ұстамаларды емдеуде жүрек гликозидтері мен диуретиктер қарсы.
58 Балалардағы жедел гастродуоденит. Себептер. Диагностикалық критерийлер. Гастродуоденитпен ауыратын балаларды диспансерлік бақылауды ұйымдастыру
Гастродуоденит - асқазанның пилорикалық (пилорикалық) аймағының шырышты қабығының қабыну ауруы және оның бірден жалғасы - асқазан пилорикалық сфинктер арқылы байланысатын он екі елі ішек.
Себептер
Балалардағы гастродуоденит себептері арасында асқазанның шырышты қабығында Helicobacter pylori бактериясының персистенциясы жетекші рөл атқарады (60-70% жағдайда).
Көбінеседуодениталдыңғы фонында дамидыбалалардағы гастритпилорикалық Helicobacter pylori туындаған. гастродуоденит ауруға тұқым қуалайтын бейімділігі бар балаларда жиі кездеседі, сондай-ақ жұқпалы және соматикалық аурулардың салдарынан компенсаторлық және бейімделу мүмкіндіктері төмендейді. Гастродуодениттің даму қаупі тобына жүктілік пен босанудың патологиялық ағымының нәтижесінде туылған, жасанды тамақтандыруға ерте ауыстырылған, ауырған аллергиялық тарихы бар балалар (тағамдық аллергия,ангионевроздық ісіну,атопиялық дерматит).
Эндогендік факторлардың ішінде (холецистит,панкреатит,гепатит А,энтероколит,ішек дисбактериозы), эндокриндік жүйе (қант диабеті,бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігіт.б.), созылмалы ошақты инфекция (тіс кариесі,гингивит,созылмалы тонзиллитт.б.), паразиттік инвазия (гельминтоздар,лямблиоз). қышқыл өндірісінің жоғарылауы, шырыштың түзілуінің төмендеуі, асқазан секрециясының гормоналды реттелуінің бұзылуы.
Балалардағы гастродуодениттің экзогендік себептері арасында бартамақпен улану, сапаны және диетаны үнемі бұзу: шырышты қабықты тітіркендіретін өнімдерді пайдалану
Амбулаторлық деңгейде жүргізілетін негізгі (міндетті) диагностикалық тексерулер:
UAC;
· OAM;
биохимиялық қан сынағы (билирубин, ALT, AST анықтау);
Helicobacter pylori инвазивті емес диагностикасы (дем шығарылған ауада H. pylori қалдықтарын (көмірқышқыл газы, аммиак) тіркеумен тыныс алу сынамалары; HELIK-тест);
қан сарысуындағы Helicobacter pylori-ге (HP) жалпы антиденелерді ИФА әдісімен анықтау;
Құрсақ қуысы мүшелерінің ультрадыбыстық зерттеуі;
экспресс әдіспен нәжісте жасырын қанды анықтау (гемокультті сынама);
Нәжісті зерттеу (копрограмма).
Амбулаторлық деңгейде жүргізілетін қосымша диагностикалық зерттеулер:
ПТР әдісімен биологиялық материалдан Helicobacter pylori анықтау;
· H.pylori-ге асқазанның шырышты қабаты мен он екі елі ішектің биопсиясын гистологиялық зерттеу;
биохимиялық қан анализі (сарысудағы темірді анықтау, сілтілі фосфатазаны анықтау);
FEGDS;
ЭКГ;
Нәжістерді гельминттерге және қарапайымдыларға тексеру;
Перианальды қырғышты тексеру.
Жоспарлы стационарға жатқызуға жолдама бойынша жүргізілетін тексерулердің ең аз тізбесі: денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті органның қолданыстағы бұйрығын ескере отырып, стационардың ішкі тәртібіне сәйкес.
Аурухана деңгейінде жүргізілетін негізгі (міндетті) диагностикалық тексерулер:
UAC - 10 күнде 1 рет;
OAM - 10 күнде 1 рет;
биохимиялық қан сынағы (билирубин, сілтілі фосфатаза, ALT, AST анықтау);
FEGDS;
Helicobacter pylori инвазивті емес диагностикасы (дем шығарылған ауада H. pylori қалдықтарын (көмірқышқыл газы, аммиак) тіркеумен тыныс алу сынамалары; HELIK-тест);
қан сарысуындағы Helicobacter pylori-ге жалпы антиденелерді ИФА әдісімен анықтау;
Құрсақ қуысы мүшелерінің ультрадыбыстық зерттеуі;