Файл: 1билет Басару, менеджмент, заманауи менеджмент, білім берудегі менеджмент, педагогикалы менеджмент ымдарына сипаттама берііз.docx

Сонымен қатар, педагогикалық мамандыққа қатысты «педагогикалық еңбек, қызметтегі», «инновациялық» (жаңалықтар енгізілуіне байланысты) қақтығыстарды өз алдына бөліп , жеке қарастыруға да болады.

Қақтығыс, конфликт адамдар арасындағы қарым-қатынас психологиясының негізгі бір компоненті болғандықтан, сол ұнамсыз қатынастың келіп шығу себептері, факторлары, жағдайлары, оның түрлері, технологиясы мен механизмі, көріністері, дамуы немесе тежелуі, оларды болдырмау яки шешімін табу жолдары сияқты мәселелерге көңіл бөлінуі қажет.

Психолог-ғалымдар тұлғааралық қақтығысқа мынадай анықтамалар береді:

-«Екі күшті, бірақ қарама-қарсы бағыттағы пікір-көзқарастың қақтығысуы , тартысы» (А. Лурия)

– тұлғаның терең және өзекті себеп (мотив) және қақтығыстардан қанағаттанбау нәтижесі» (В.Мерлин)

– санада ерекше құндылықтар ретінде қалыптасқан екі ішкі сезім-түсініктің тоғысуы» (Ф. Василюк.) және т.б.

Сонымен, қорыта айтқанда, тұлғааралық қақтығыс дегеніміз «адамның ішкі сезім дүниесінің ұзақ созылған арпалысынан, күресінен пайда болған, тұрмыстық ортаның қайшылықтарын аңғартатын, шешімі әлі табылмаған тұлғаның уайым, ренжуі» (А.Я. Анцупов, С.Б.Баклановский)

Субъекттердің өзара әрекетіне қарай отбасындағы қақтығыстар былайша бөлінеді: ерлі-зайыптылар арасындағы, ата-аналар мен балалар, ерлі-зайыптылар мен олардың ата-аналары, әжелер (аталар) мен немерелер арасындағы қақтығыстар.

Басшылар мен оған бағынушылар арасындағы өзара қарым-қатынас ғылымда да, практикада да өзекті мәселе.

Мұнда басқарудың стилі, басшылық, абырой, сый-құрмет, ұжымда социал-психологиялық жағдай-климат жасау мәселелері үлкен мәнге ие.

Қақтығыстың келіп шығуының мынадай факторлары бар.

Обьективті факторлар:қатынастың субординациялық параметрі, функциональды және тұлғалық қатынас арасындағы қарама-қайшылық әрқашанда қақтығыс тудырады;

«Адам-адам» жүйесіндегі қызмет те табиғатында қақтығыссыз емес;Борыш, міндет пен құқық тең болуы қажет;Басшының әлеуметтік және профессионалдық жағдайға бейімделуінің күрделілігі және т.б.Субъектив себептер:басқарушылық себептері: дұрыс басқара алмау, мамандықтың төмендігі, еңбек стимулын ұйымдастыра алмау, т.б;тұлғалық себептер.Қатынас жасау мәдениеті төмендегі, өз міндетін шын ықыласпен орындамау, бастыққа жағымпаздану және психологиялық ерекшеліктері және бастық пен бағынушылар арасындағы келіспеушілік (қарсы келу, эмоциялық жағдайы, күйіп-пісуі, өзін жоғары ұстау, кейбір мінез-құлықтарының ұнамсыздығы және т.б. Әр бір әлеуметтік топтардағы сияқты жалпы білім беретін мектептерге де әр түрлі қақтығыстар тән. Педагогикалық сала жеке тұлғаны мақсатты түрде қалыптастыру әрекетінің жинақталған түрі, яғни өмірде көрініс табатын барлық тәжірибені оқушылардың санасына сіңіру, дағды, іскерліктерді қалыптастыру. Сондықтан да мұнда педагогтар, ата – аналар және оқушылар үшін қолайлы, ұнамды, жағымды педагогика – психологиялық жағдай жаратылған болуы керек.

---

Ағартушылық саласында 4 субъектің қызметі өз бірлестігін, өзара ықпалдастығын таба білуі қажет: оқушы, оқытушы, ата- аналар және басқарушы (администратор). Олар арасында өзара қақтығыстар жүзеге келу ықтималы бар.

  Жанжал сол сәтте туындайды немесе оны шешуге өзара қажеттілік туындаған кезде осындай деңгейге жеткізіледі. Мұғалім мен оқушы қатысушы болып табылатын жанжалды жағдайлардың көпшілігінің сәйкес келмеуімен сипатталады, кейде тіпті олардың оқу мен мектептегі мінез -құлық ережелеріне қатысты ұстанымдарына тікелей қарама -қайшы. Тәртіптің жетіспеушілігі, еріншектік, сол немесе басқа студентті оқуға жеңіл көзқарас және шамадан тыс авторитаризм, мұғалімдердің төзбеушілігі - адамдар арасындағы өткір жанжалдардың негізгі себептері. Алайда, олардың өз ұстанымдарын уақтылы қайта қарауы жанжалды жағдайды жоя алады және оның ашық тұлғааралық қақтығысқа айналуына жол бермейді.

Егер мұғалім өзі қатысқан белгілі бір тұлғааралық қақтығыстың себептерін, себептерін, мақсаттарын, ықтимал нәтижелерін мұқият талдаса ғана жанжалды нәтижелі шешу мүмкін болады. Сонымен қатар, мұғалімнің объективті болуы оның кәсіби біліктілігінің ғана емес, сонымен қатар оқушыларға деген бағалы қатынастың көрсеткіші болып табылады.

Жанжалдарды шешудің ең тиімді әдісі - келіссөздер. Келіссөздер мен медиацияның конструктивті мүмкіндіктері өте жоғары. Бұл әдістің маңызды артықшылықтарының бірі - оны тік қақтығыстарда да («вертикальды келіссөздер»: мұғалім - оқушылар тобы; оқушылар - мектеп әкімшілігі) және көлденең («көлденең келіссөздер»: оқушылар тобы - студенттер тобы) ... Ерекше шиеленісті жағдай немесе өз бетімен келіссөз жүргізу мүмкін болмаған жағдайда, медиация технологиясы келіссөздер әдісіне қосымша ретінде қолданылады.

---

№17 ЕМТИХАН БИЛЕТІ

---

1. Жалпы этикалық принциптері және іскерлік қарым-қатынас сипаты.

Іскерлік қарым — қатынас-адам өмірінің қажетті бөлігі, басқа адамдармен қарым-қатынастың маңызды түрі. Бұл қарым-қатынастардың басты реттеушілерінің бірі этикалық нормалар болып табылады, онда адамдардың адалдығы мен зұлымдығы, әділеттілігі мен әділетсіздігі, дұрыс немесе дұрыс еместігі туралы біздің түсінігіміз көрсетілген. Өзінің қарамағындағыларымен, бастығымен немесе әріптестерімен іскерлік ынтымақтастықта сөйлесе отырып, әрқайсысы осы ұсыныстарға саналы немесе стихиялы сүйеніп отырады. Бірақ адам моральдық нормаларды қалай түсінетініне, оларға қандай мазмұн салады, оларды қарым-қатынаста қандай дәрежеде ескереді, ол іскерлік қарым-қатынасты жеңілдетеді, оны неғұрлым тиімді ете алады, қойылған міндеттерді шешуге және мақсаттарға қол жеткізуге көмектесе алады, сондай-ақ бұл қарым-қатынасты қиындатады немесе тіпті оны мүмкін емес ете алады.,- Осы бөлім белгілі бір дәрежеде оқырманға іскерлік қарым-қатынас барысында пайда болатын және оған кедергі болатын бірінші көзқарастан жасырын мәселелерді түсініп қана қоймай, сонымен қатар олармен табысты күресу үшін де көмектеседі деп үміттенемін.

Этика (грек тіл. ethos-әдет-ғұрып, адамгершілік) — мораль, адамгершілік туралы ілім. «Этика» термині алғаш рет Аристотельді практикалық философияны белгілеу үшін қолданды, ол дұрыс, адамгершілік әрекеттер жасау үшін не істеу керек деген сұраққа жауап беруі тиіс.

Мораль (лат. moralis-адамгершілік) — адам мойындайтын этикалық құндылықтар жүйесі. Мораль — қоғамдық қатынастарды нормативтік реттеудің, қоғамдық өмірдің түрлі салаларында-отбасында, тұрмыста, саясатта, ғылымда, еңбекте және т. б. адамдардың қарым-қатынасы мен мінез-құлқының маңызды тәсілі.

Этиканың маңызды санаттары: «жақсылық», «зұлымдық», «әділдік», «игілік», «жауапкершілік», «борыш», «ар-ождан» және т. б. болып табылады.

Қарым-қатынас уәждемесінің қарама-қайшы мәні

Мораль нормалары өзін қалай ұстау керектігі туралы жалпы ұғымдарда, өсиеттерде, қағидаттарда өзінің идеялық түсінігін алады. Мораль әрқашан белгілі бір адамгершілік идеалдың, еліктеуге арналған үлгінің болуын болжайды, оның мазмұны мен мағынасы тарихи уақыт пен әлеуметтік кеңістікте, яғни әр түрлі тарихи дәуірде және әр түрлі халықтарда өзгереді. Алайда, моральда адамдар мінез-құлқының нақты мән-жайлылығымен, нақты мән-жайлылығымен әрқашан сәйкес келмейді. Сонымен қатар, моральдық сананың барлық даму барысында ішкі өзегі және оның өзгеру құрылымы «мән және тиісті ұғымдардың қарама-қайшы-шиеленісті арақатынасы»болып табылады.

---

Бұл қарама-қайшылықта тиісті және өзіне бағынышты адамдар арасында қарым-қатынас уәждемесінің қарама-қайшы мәні (соның ішінде іскерлік қарым-қатынас пен Адамның мінез-құлқы) бар. Бір жағынан, адам өзін адамгершілік, тиісті түрде ұстауға ұмтылады, ал екінші жағынан ол өз қажеттіліктерін қанағаттандыруы қажет, оларды іске асыру адамгершілік нормаларын бұзумен жиі байланысты. Бұл ішкі жанжал жоғары идеал мен практикалық есеп, адамгершілік борыш пен тікелей тілек арасындағы әрқашан өмірдің барлық салаларында да бар. Бірақ ол іскерлік қарым-қатынас әдепінде ерекше шиеленіседі, себебі қарым-қатынастың осы түрінде қалыптасатын негізгі пән жеке тұлғалар үшін сыртқы болып табылады.

Қарым-қатынас-қоғамдық субъектілердің: әлеуметтік топтардың, қауымдастықтардың немесе тұлғалардың өзара іс-қимыл процесі, онда ақпарат, тәжірибе, қабілет және қызмет нәтижелері алмасады. Қарым-қатынас қоғам мен адам болмысының тәсілі ретінде әрекет етеді. Қарым-қатынас барысында тұлғаның әлеуметтенуі және оның өзін-өзі жүзеге асыруы болады. Аристотельдің пікірінше, қарым-қатынасқа түсу қабілеті адамның «адамгершілік мағынасында дамымаған» және «аса адамнан»айырмашылығы бар. Сондықтан, «кімде-кім қабілетті-қатынасқа немесе санағанда өздерін мәнімен самодовлеющим, сезінеді емес деген қажеттілікті де кем емес құрайды элементі мемлекет, становясь не жануар, не божеством».

Іскерлік қарым-қатынастың ерекшелігі оның қандай да бір өнімді өндіруге немесе іскерлік әсерге байланысты қызметтің белгілі бір түрі негізінде және себебі бойынша туындауына байланысты. Бұл ретте іскерлік қарым-қатынас тараптары адамдардың мінез-құлқының қажетті нормалары мен стандарттарын (оның ішінде этикалық) анықтайтын ресми (ресми) мәртебелерде әрекет етеді. Қарым-қатынастың әр түрі сияқты, іскерлік қарым-қатынас тарихи сипатқа ие, ол әлеуметтік жүйенің әртүрлі деңгейлерінде және әр түрлі нысандарда көрінеді. Оның ерекше ерекшелігі-ол өзін-өзі ұстай алмайды, өзін-өзі мақсат емес, басқа мақсаттарға жету үшін құрал болып табылады. Нарықтық қатынастар жағдайында-бұл ең алдымен барынша пайда табу.

Іскерлік қарым-қатынастың барлық айтылған этикасын ескере отырып, адамдардың өндірістік іс-әрекеті процесінде олардың мінез-құлқы мен қатынастарын реттейтін адамгершілік нормалар, ережелер мен түсініктердің жиынтығы ретінде анықтауға болады. Ол жалпы этиканың жеке жағдайы болып табылады және оның негізгі сипаттамаларын қамтиды.

---